O książce: rok / Wszystko wydarzyło się w jednej chwili, tak szybko, że nie zdążyłam zorientować się, co się wokół dzieje. Ciemność zapadła zbyt niespodziewanie. Świat terenów zielonych i kwiatów niczyich stanął w płomieniach. Nagrobkiem mojej wioski był cuchnący dym, który przesłaniał światło gwiazd. Ryk trzęsącej się ziemi, w którą wbił się topór ciemności, zamienił się w pieśń pogrzebową. Nogi Ciemności zaznaczyły swoje przybycie na ziemie Lariusa piętnem popiołu i bólu. Zobaczyć ich oznaczało umrzeć! Nie zgadzam się!